Yargıtay 18. CD, E. 2016/8789, K. 2018/10721, T. 4.7.2018
5237 sayılı TCK'nın ''Fuhuş'' başlıklı 227. maddesinin 2. fıkrasında; ''Bir kimseyi fuhşa teşvik etmek, bunun yolunu kolaylaştırmak ya da fuhuş için aracılık etmek veya yer temin etmek, ayrı bir suç olarak düzenlenmiş, fuhuşa sürüklenen kişinin kazancından yararlanılarak kısmen veya tamamen geçimin sağlanmasının fuhuşa teşvik sayılacağı kabul edilmiştir. Fuhuşa teşvik etmek, kişinin fuhuş yapması için onda bir irade oluşturmaya çalışılmasıdır. Fuhuşun yolunu kolaylaştırmak, fuhuşu arayan bakımından bunun için veya fuhuş yapacak kimsenin fuhuşa atılması bakımından onun için her türlü imkanın sağlanmasıdır. Fuhuş aracılık etmek, mağdur ile cinsel arzularını tatmin etmek isteyen kişinin bir araya gelmesini sağlamaktır. Yer temin etmek ise, mağdur ile cinsel arzularını tatmin etmek isteyen kişinin bir araya gelecekleri yerin temin edilmesidir. Fıkrada düzenlenen suç seçimlik hareketli bir suç olup, fıkrada sayılan hareketlerden herhangi birisinin yapılması suçun işlenmesi için yeterlidir.
Bu açıklamalar ışığında; diğer sanığın, mağdur ile cinsel ilişkiye girmek isteyip istemediği konusunda sanığı telefonla araması sonucu, diğer sanık ve mağdurun, sanığın evinde geldikleri ve burada sanığın hem kendisi hem de arkadaşı olan tanık için ücret konusunda anlaştıktan sonra tanığı telefonla arayıp bildirmesi şeklindeki eyleminin fuhuş suçunun unsurlarını taşımadığı gözetilmeden sanığın atılı suçtan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,…