Haksız el koyma nedeniyle kişiye manevi tazminat verilemez. Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/6101 E. 2025/960 K.
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde 6100 sayılı HMK'nın 361/1. ve 5271 sayılı CMK'nın 298/1. maddesindeki temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı tespit edilmekle, işin esasına geçildi, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
İlk Derece Mahkemesince davacı vekilinin haksız el koyma nedeniyle 612.937,60 TL maddi tazminatın ödemelerin yapıldığı tarihten itibaren, 500.000,00 TL manevi tazminatın el koyma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesine ilişkin talebinin kısmen kabulü ile 313.132,30 TL maddi tazminatın faturaların sarf ve ödeme tarihlerinden, davacı ... lehine 5.000,00 TL manevi tazminatın ve davacı ... lehine 5.000,00 TL manevi tazminatın el koyma tarihi olan 20.09.2018 tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacılara ödenmesine karar verilmiş, Bölge Adliye Mahkemesince davacı vekilinin ve davalı vekilinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiş, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca davacı vekilinin ve davalı vekilinin temyiz istemlerinin kabulü ile hükmün bozulmasına karar verilmesi görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Davacı vekilinin temyiz sebepleri; hükme esas alınan bilirkişi raporunda eşyanın rayiç bedelinin eksik hesaplandığı, hükmedilen tazminat miktarlarının eksik olduğuna, Davalı vekilinin temyiz sebepleri; davanın süresi içinde açılmadığına, eksik inceleme ile karar verildiğine, davanın reddine karar verilmesi gerektiğine, ilişkindir.
III. DAVANIN KONUSU
İlk Derece Mahkemesince, tazminat talebinin dayanağı olan Samsun Cumhuriyet Başsavcılığının 2018/31432 soruşturma sayılı dosyası kapsamında davacılara ait 2.211.70 ton buğday kepeği cinsi eşyaya 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanununa Muhalefet suçu kapsamında 20.09.2018 tarihinde el konulduğu ve davacılar hakkında soruşturma başlatıldığı, yapılan soruşturma sonunda atılı suçtan kovuşturmaya yer olmadığına ve el konulan eşyaların karar kesinleştiğinde davacılara iadesine karar verildiği, karara karşı yapılan itirazın reddi ile kararın 01.03.2019 tarihinde kesinleştiği, el konulan buğday kepeği cinsi eşya 08.03.2019 tarihinde teslim edildiği, el koyma tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı, davacı hakkında aynı konuda açılan davanın bulunmadığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu belirlenerek el konulan eşyanın değer kaybının bulunmadığı ancak davacılar tarafından ödenen depo kira bedeli, ilaçlama gider ve masrafları yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince kısmen kabul edilen davada, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE VE KARAR
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Manevi tazminat davaları kişilik haklarını korumayı, haksız tecavüzün doğurmuş olduğu olumsuz sonuçları yani zararın giderilmesini, telafi edilmesini amaçlamaktadır. Manevi tazminat davası için kişilik haklarının ihlal edilmesi özellikle sosyal ve duygusal kişilik değerlerinin ihlali ve hukuka aykırı bir fiilin bulunması gerekir. Yakalanan veya tutuklanan kimsenin gerek aile gerekse iş çevresinde itibarının sarsılması, aile, çocuk ve yakınları için cezaevinde hasret çekilmesi, kişinin tutuklanması nedeniyle ruhi sıkıntılar çekmesi, cezaevi şartları, buralarda duyduğu acı ve ızdıraplar kişinin manevi zararının giderilmesini gerekli kılmaktadır. Bu açıklamalar ışığında, haksız yere yakalanan ya da tutuklanan kişinin çektiği acının karşılığı olarak manevi zarar ödenmesi gerektiği, haksız el koyma nedeniyle ise manevi tazminat şartlarının oluşmayacağı gözetilerek, manevi tazminat talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, davacılar lehine el koyma nedeniyle her biri yönünden 5.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin kararının CMK'nın 302/2. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303/1-f maddesi gereği hükmün ikinci (2.) ve üçüncü (3.) fıkralarının çıkarılarak yerine ''davacıların manevi tazminat taleplerinin reddine'' ibaresinin eklenmesi suretiyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.02.2025 tarihinde karar verildi.