TCK m.232/1’e göre fail ile mağdur, aynı konutta yaşayan kimselerden biridir.Ayrıca ayrı yaşamakta olan aile fertlerinin birbirlerine yönelik kötü muameleleri bu madde kapsamına girmez

Aynı konutta birlikte yaşamayan aile fertleriyle ilgili Yargıtay, kötü muamele suçunun oluşmayacağı yönündeki 2014 tarihli kararında: “sanığın cezaevinden çıkmasının ardından, mağdurun, diğer kardeşlerinin aksine sanığın yaşadığı eve geri dönmediği ve yurtta kalmaya devam ettiği, suç tarihlerinde sanık ile mağdurun aynı evde bulunmadıkları ve bir araya gelmedikleri, bu nedenle mağdura yönelik gerçekleştirdiği iddia olunan eylemleri gerçekleştirme imkanının bulunmadığı gözetilerek atılı suçtan sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesini” yasaya aykırı bulmuştur. Yargıtay 8. Ceza Dairesi, Esas Numarası: 2014/27192, Karar Numarası: 2014/22683, Karar Tarihi: 20.10.2014