kızını okula göndermeyip, dini nikahlı birliktelik yaşadığı tarikat şeyhinin yanına gönderen ebeveynin fiili

“Katılan mağdure ...'in aşamalarda, yasal velisi olan annesi sanık ... ... ile gayri resmi olarak evlilik hayatı yaşayan ve yanında kaldıkları ...'ın tarikat şeyhi olduğunu, kendisine dört kez muska yazdığını, kız arkadaşlarını da dergaha getirmesini telkin ettiğini, annesinin kendisini 2010-2011 eğitim öğretim yılının 2. döneminde zorunlu olan ilköğretim 8. sınıfına göndermediğini ileri sürmesi ve katılan ... vekilinin okuldan aldığı ıslak imzalı ve mühürlü öğrenim belgesinden de bu durumun doğrulanması karşısında, Katılan ...'in de, kızı olan mağdure ...'in beyanlarıyla benzer iddialarda bulunduğu anlaşılmakla, Sanık...'nın velayeti kendisinde olan kızı mağdure ...’i, kanuni zorunluluğa rağmen okula göndermeyip, mağdurenin fizyolojik, psikolojik ve kültürel gelişimini olumsuz yönde etkileyecek ortamda bırakmaktan ibaret eyleminin TCK'nın 233. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden” beraat kararı verilmesi hükmün bozulmasına neden olmuştur. Kararda ayrıca eğitim yükümlülüğü ile ilgili yapılan açıklamada, anne babanın çocuğa karşı genel ve mesleki eğitim yükümlülüğünün bulunduğu, bunun için imkânlarına göre çocuğu eğitmek, onun gelişimini sağlamak ve korumakla yükümlü olduğu belirtilmiş ve şöyle denilmiştir: “Genel eğitim yükümlülüğü ana babanın, çocuğun erdemli, onurlu, vatanını milletini seven, dürüst ve namuslu bir insan olarak yetiştirilmesi için gerekli olan telkinlerde bulunma, çocuğa daima iyi şeyler öğretme, onun kötü yollara sapmaması ve kötü alışkanlıklar edinmemesi için gerekli önemleri alma ve gösterme yükümlülüğünü ifade eder. Genel eğitim yükümlülüğünün kapsamına, çocuğun okula kaydının yaptırılması, okula gönderilmesi, ders araç ve gereçlerini temin etme, kursa gönderme gibi kültürlü ve meslek sahibi bir insan olması için gerekli önlemleri almak, gayreti göstermek yükümlülüğü de girer”. Yargıtay 19. Ceza Dairesi, Esas Numarası: 2016/4638, Karar Numarası: 2016/19908