“suç tarihinde 15 yaşında olan ve daha önce de sık sık evden kaçan mağdurenin velâyeti altında bulunduğu ana ve babası olan sanıkların, evde yalnız kalan mağdurenin kendisine zarar vermesini ve evden kaçmasını engellemek için ellerini ve ayaklarını bağladıkları, kapıyı üzerine kilitleyip evden ayrıldıkları, evde kimse kalmadığını gören mağdurenin sürünerek telefonunun yanına gidip polisi arayarak, evde bağlanarak zorla tutulduğunu ihbar etmesi üzerine eve gelen polis memurları tarafından mağdurenin ablasından alınan yedek anahtar ile evin kapısı açılarak kurtarıldığı olayda, sanıkların terbiye hakkı ve bu haktan doğan disiplin yetkilerinin sınırlarını aşarak kötüye kullandıkları anlaşıldığından, TCK’nın 232/2. maddesi uyarınca mahkûmiyetlerine karar verilmesi gerektiğine” karar vermiştir. Yargıtay 14. Ceza Dairesi, Esas Numarası: 2012/2147, Karar Numarası: 2014/1068, Karar Tarihi: 04.02.2014
