BAŞKASININ CİNSEL TATMİNİ-ÇIKAR SAĞLAMA-FUHUŞ KASTI OLUP OLMADIĞI

“Dördüncü ceza dairesince; M.’nin şahadetiyle mağdur E.’nin beyanının, götürmenin harici evlendirme mahiyetinde olduğunu göstermekle, evlendirmek için götürdüğü yolunda bulunan savunmayı teyit etmesine göre; suç unsuru bulunmadığı gözetilmeden mahkumiyet (m. 436/3 gereğince) kararı verilmesinin yolsuz görüldüğünden bahis ile bozularak mahalline iade kılınmakla, yeniden yapılan muhakeme sonunda: M.G.’nin vaktiyle mağdure E.’yi alacağını söylemesi, gece yarısı fuhuş için kızını kendisine teslim eden arzularını yerine getiren suçluyu cezadan kurtarmak maksadına matuf olup, her şeyden evvel Medeni Kanun evlenmenin nasıl yapılacağını, eşkal ve merasimini göstermiştir. Burada haricen evlendirme diye ayrıca bir müessese mevcut değildir. Suçlunun başkalarına kadın tedarik ettiği ve E.’nin fuhuş ile meluf olduğu bizzat maznun vekilinin beyanı ve suçlunun kızını menfaat mukabili birçok erkeklerle görüştürdüğü de dosya içerisindeki emniyet komiserliğinin cevabı yazısı münderecatıyla sabit olduğu gibi, bir babanın vazifesi çocuklarını terbiye etmek ve onları yetiştirmek olduğuna göre; suç tarihinde 15 yaşını yeni bitirmiş ve fuhuş ile meluf bulunduğu anlaşılan kızını geceleyin saat 24’te karanlık bir köşe başında beklemekte olan Mustafa’ya götürüp teslim etmesinde, cezanın tahfifini mucip herhangi bir hal ve sebep de görülmemiş olduğundan bahisle evvelki hükümde ısrarı mutazammın Edremit Asliye Ceza Mahkemesinden ahiren verilen 12.9.1955 tarihli hüküm, ceza umumi heyetince tasdik edilmiştir.” (CGK, 18.3.1957, 4-49/53),  CGK, E. 5/456, K. 129, T. 26.2.1974; CGK., E. 5/504, K. 202, T. 5.3.1973; CGK., E. 5/429, K. 173, T. 26.2.1973