Yargıtay Hukuk Genel Kurulu kararında, işçinin kendi kusuru ile ölmesi durumunda aynı zamanda bu durumun işverene 4857 sayılı Kanun’un 25/II’nci fıkrasında belirtilen haklı fesih hakkı vermesi ve işverenin de bu hükme dayanarak iş sözleşmesini haklı nedenle feshetmesi durumunda işçinin kanuni mirasçılarına kıdem tazminatı ödenmeyeceğini belirtmiştir. İlgili karara göre; “Ancak şu husus belirtilmelidir ki, ölüm hali başı başına sözü edilen tazminatın ödenmesi için yeterli olmayıp, az öncede açıklandığı üzere yasal koşulların gerçekleşmesi gerekir. Yasanın 17. maddesinin II sayılı bendinde belirtilen nedenlerle işe son verilmesi halinde kıdem tazminatı ödenmez. Olayda da davalının savunması Yasanın 17/II. bendine dayanmaktadır. Ancak işveren haklı nedenle dayanarak sözleşmeyi bozma hakkını aynı anda gerçekleşen işçinin ölümü nedeniyle kullanmamıştır. Mahkemece bu özel durum dikkate alınarak davalının haklı nedene dayanan savunması hakkında deliller toplanıp sonucu uyarınca karar verilmelidir” [YHGK 21.12.1979 T., 1978/9-1041 E., 1979/1634 K
