“Noter, yabancı bir devlet noteri de olabilir.” Y. 2.HD. 17.11.1941 tarih ve 850 E. - 3332 K. “Yabancı devlet makamlarınca hazırlanan resmi belgelerin Türkiye'de bu vasfı taşıması, belgenin verildiği devletin yetkili makamı veya ilgili Türk konsolosluk makamı tarafından onaylanmasına bağlıdır. Türkiye'nin taraf olduğu milletlerarası sözleşmelerin yabancı resmi belgelerin tasdiki ile ilgili hükümleri saklıdır (HMK m. 224). Yabancı memleketlerde noterlik işleri konsoloslar tarafından görülür (Noterlik Kanunu md. 191). Buna göre, yabancılar noterlik işlerini dilerse Türk Konsolosluklarında, dilerse o ülkenin yetkili makamlarında yapabilir. Ancak, yabancı memleketlerde o ülkenin usulü uyarınca yapılan noterlik işlemlerinin altındaki o memleketin yetkili merciinin imza ve mührü, konsolos tarafından onanır (Noterlik Kanunu md. 195). Ayrıca, noterlik işlemi Türkiye'deki işlem için yapılmışsa, onaylayan Türk Konsolosluğu tarafından tercüme edilmeli ve aslına uygun olduğu onaylanmalıdır. Dosyaya sunulan Türkçe el yazılı vasiyetnamenin fotokopi olduğu, üzerinde bulunan yabancı yazı ve kaşelerin onaylanmış tercümesinin bulunmadığı, ekindeki fotokopi apostil şerhinin aslına ve onaylanmış tercümesine rastlanılmadığı, yine delil niteliğinde dosyada bulunan "Beglaubigte Übersetzung aus dem Türkischen" başlıklı yazının onaylı tercümesinin bulunmadığı anlaşılmaktadır (…)” Y. 3.HD. 26.12.2019 tarih ve 2019/5815 E. - 2019/10593 K
