ONLİNE ÖDEME YAPMAK İÇİN TIKLAYIN

Kat mülkiyeti kurulması ile meydana gelen bağımsız bölümlerin paylı ya da elbirliği mülkiyetine konu olması halinde, bunlar ortaklığın giderilmesi davasına konu yapılabilirler

Kat mülkiyeti kurulması ile meydana gelen bağımsız bölümlerin paylı ya da elbirliği mülkiyetine konu olması halinde, bunlar ortaklığın giderilmesi davasına konu yapılabilirler.

Yarg. 18. HD., 2008/8585 E, 2008/11525 K

-YARGITAY İLAMI-

Dava dilekçesinde 21 ada 83 parsel ile 191/3 parsel sayılı taşınmazlarda ortaklığın giderilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hükmün temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması davacı vekili tarafından yasal süresi içinde verilen temyiz dilekçesi ile istenilmekle taraflara yapılan tebligat üzerine duruşma için tayin olunan günde temyiz eden davacı vekili Av. Ahmet Orhan geldi. Aleyhine temyiz olunan davalılar adına gelen olmadı. Gelen vekilin sözlü açıklamaları dinlendikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:

-YARGITAY KARARI-

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Davacı vekili dava dilekçesinde; 21 Ada 83 ve 191 Ada 3 parsel sayılı taşınmazların paydaşlar arasında aynen paylaştırılması ya da satılması yoluyla ortaklığın giderilmesini istemiştir.

Mahkemece dava konusu edilen 191 Ada 3 parsel sayılı taşınmaz yönünden daha önce açılan ortaklığın giderilmesi davası hakkında verilen 18.03.2004 gün ve 2003/420-2004/127 sayılı karar kesinleştiğinden kesin hüküm nedeniyle; 21 Ada 83 parsel sayılı taşınmazla ilgili davanın da bu taşınmaz üzerinde kat irtifakı kurulmuş bulunduğundan Kat Mülkiyeti Yasasının 7. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.

Dosyadaki yazılara kararın dayandığı kanıtlara, özellikle Zonguldak 1 Sulh Hukuk Mahkemesinin 2003/420 Esas sayılı dava dosyası içindekiler ile yasal gerektirici nedenlere göre dava konusu 191 Ada 3 parsel sayılı taşınmazla ilgili ortaklığın giderilmesi davasının reddinde bir isabetsizlik yoktur.

Dava konusu 21 Ada 83 parsel sayılı taşınmazla ilgili dava yönünden dosyadaki belge ve bilgiler incelendiğinde ise; tapu da Kemal Ağaç adına kayıtlı bulunan bu taşınmaz üzerinde 8.9.1981 tarihinde kat irtifakının kurulmuş olduğu, tapu kayıt malikinin 13.04.1998 tarihinde ölümüyle davacı Emine (Ağaç) Karaoğlu ile davalıların taşınmazın mimari projesine ve tapu kaydına göre 8 bağımsız bölümün herbirine miras yoluyla birlikte malik oldukları, aralarında rızai paylaşımın sağlanması durumunda her bir paydaşa ikişer bağımsız bölüm düştüğü ne varki paydaşların böyle bir anlaşmaya yanaşmadıkları anlaşılmaktadır.

Kat Mülkiyeti Yasasının 7. maddesinin birinci fıkrası hükmüne göre kat mülkiyetine veya kat irtifakına tabi olan taşınmazda ortaklığın giderilmesi istenemez ise de ikinci fıkra hükmü uyarınca bağımsız bölümlerden her biri bağımsız bir taşınmaz gibi dava ve takip konusu olabilir ve bunlarda ortaklığın giderilmesi istenebilir. Somut olayda kat irtifaklı anataşınmaz miras yoluyla tapu kayıt malikinin mirasçıları davacı ve davalılara geçmiş olup buna göre her bir bağımsız bölümde mirasçılardan her biri malik durumuna gelmiş bulunduğu gözetilerek paydaşların bağımsız bölümleri aralarında rızai paylaşmaları durumunda anılan yasa maddesinin ikinci fıkrası uyarınca her bir bağımsız bölümün bağımsız bir taşınmaz gibi değerlendirilmesi ile bunlar üzerindeki ortaklığın giderilmesine karar verilmesi gerekirken mahkemece Kat Mülkiyeti Yasasının 7. maddesinin ikinci fıkrası gözardı edilerek birinci fıkra hükmü çerçevesinde değerlendirme yapılması sonucu yerinde görülmeyen gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davacı yararına takdir edilen 550,00 YTL. vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 04.11.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.