Paylaştırma kastının varlığının belirlenebilmesi için murisin tüm malvarlığı araştırılmalı, davalıların alım gücünün bulunmamasına veya murisin malını devretme ihtiyacı bulunmamasına rağmen murisin onlara muvazaalı temlik yapmak suretiyle aralarında miras paylaşımı yaptığı belirlenmelidir. Muris sağlığında hak dengesini gözeten, tam bir eşitlik sağlamasa da kabul edilebilir ölçüde ve tüm mirasçıları kapsayan paylaştırma yapmalıdır. Paylaştırma birkaç mirasçı arasında yapılmışsa ve paylaştırmada makul ve hoşgörü sınırlarını aşan nitelikte bir eşitsizlik yapılmışsa, paylaştırma kastının olmadığı anlaşılır ve muvazaadan bahsedilebilir. Tüm mirasçıları kapsar şekilde paylaştırma yapılmaması, tek başına, muris muvazaasını ispata yetmez.
Yargıtay 1. HD. E. 2002/2505, K. 2002/3323, T. 14.03.2002, Yargıtay 1. HD. E. 2004/8243, K. 2004/9738 3 Yargıtay 1. HD. E. 2002/1690, K. 2002/3001, T. 07.03.2002, Yargıtay 1. HD. E. 2004/7005, K. 2004/7526, T. 21.06.2004, Yargıtay 1. HD. E. 2007/6777, K. 2007/7862, T. ; Yargıtay 1. HD. E. 2014/14650, K. 2016/3057, Yargıtay 1. HD. E. 2016/16532, K. 2020/1509, T. 04.03.2020; Yargıtay 1. HD. E. 2019/1906, K. 2020/4015, T. 10.09.2020; Yargıtay 1. HD. E. 2019/2055, K. 2020/6414
“Davalıların savunmasından da anlaşıldığı üzere, çekişmeli taşınmazların temliki konusunda bir bedel ödenmediği sabittir. Gerçekten de miras bırakanın dışarıda mirasçı bırakmaksızın tüm mirasçılarına sağlığında mal varlığını paylaştırmak amacıyla mali yönden yardım etmesi ve onlara da mal vermesi olanaklıdır. Böylesi bir durumda mal kaçırma kastının varlığından söz edilemez. Oysa, miras bırakan F. S.'nın kendisinden iki yıl sonra ölen eşi m.'e her hangi bir mal vermediği dosya kapsamı ile sabittir. Öyleyse, murisin denkleştirme amaçlı olduğu söylenemez.” Yargıtay 1. HD. E. 2010/1027, K. 2010/3706,
mirasbırakanın davalı oğlu Miraç ile yaşadığı sırada dava konusu taşınmazdaki yasal miras payının 1/2’sini Miraç’a devrettiği, davalının aşamalarda, mirasbırakana damadı tarafından gönderilen tehditkâr mesajlar neticesinde mirasbırakanın mal paylaşımı yaptığı savunmasında bulunduğu, davalı tanıklarından Osman’ın, mirasbırakanın damadının kızları geri göndereceğini söylemesi üzerine mirasbırakanın dava konusu taşınmazdaki payını erkeklere vermeyi kafasına koyduğunu, iki erkek evladına ve ölen oğlundan olma erkek torunlarına bu yeri devretmeyi teklif ettiğini, ancak davalı dışındakilerin kabul etmediklerini ifade ettiği, davalı tanığı Osman’ın beyanlarından, mirasbırakanın aslında taşınmazı erkek evlatlarına ve torunlarına vermeyi arzu ettiğinin, davalı tanıkları Pembe ve Semra’nın beyanlarından ise temlikin bedelsiz olduğunun anlaşıldığı, satıştan kısa bir süre sonra mirasbırakanın dava konusu taşınmazla ilgili olarak diğer mirasçıları lehine vasiyette bulunduğu, bu suretle mirasbırakanın asıl amacının paylaştırma olmayıp kız çocuklarından mal kaçırmak olduğu sonucuna varılmaktadır.” Yargıtay 1. HD. E. 2018/1306, K. 2020/4573
“Somut olayda, dosya içeriği, toplanan deliller ve özellikle tanık beyanlarından; mirasbırakan tarafından tüm mirasçıları kapsayan bir paylaştırma yapılmadığı ancak, mirasbırakanın davacı çocuklarından mal kaçırmasını gerektiren bir nedenin varlığı ortaya konulamadığı, ancak getirtilen kayıtlardan ve Uyap sisteminden temin edilen verilerden mirasbırakanın ölümü ile geriye mirasçılarına oniki parça daha taşınmaz bıraktığı, mirasbırakan mal kaçırma kastı ile hareket etseydi terekesindeki taşınmazları da davalıya temlik edebileceği sonucuna varılmaktadır. ”Yargıtay 1. HD. E. 2016/3340, K. 2020/3624
; “…mirasbırakan tarafından tüm mirasçıları kapsar şekilde bir paylaştırma yapılmadığı ancak muvazaa iddiasının TMK'nun 6. ve HMK'nın 190. maddesi gereğince ispatlanamadığı gözetilerek davanın reddine…” Yargıtay 1. HD. E. 2017/5492, K. 2020/3744