“Sanığın aslı ele geçmeyen sahte sürücü belgesini kullandığı iddiası ile resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği kabul olunan olayda; suça konu sürücü belgesinin emniyet tarafından verilip verilmediğinin araştırılıp, emniyet tarafından verilmediğinin tespiti halinde; belgelerde sahtecilik suçlarında, belgenin nesnel olarak aldatıcılık niteliğinin bulunması ve aldatma keyfiyetinin belgeden objektif olarak anlaşılması gerektiği, muhatabın hatasından, dikkatsizlik veya özensizliğinden kaynaklanan fiili iğfalin, aldatma niteliğinin varlığını göstermeyeceği ve aslı bulunamayan belgelerin aldatıcılık niteliklerinin bulunup bulunmadığının tespitinin mümkün olamayacağı, aslı ele geçirilemeyen fotokopiden ibaret sürücü belgesinin belgede sahtecilik suçu yönünden "belge" vasfını taşımayacağı ve suçun maddî unsurunun oluşmayacağından sanığın unsurları oluşmayan resmi belgede sahtecilik suçundan beraatine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, yasaya aykırı…” Yargıtay 11. Ceza Dairesi, 15.01.2020 tarih, 2017/13022 E., 2020/247 K.; Yargıtay 11. Ceza Dairesi, 18.12.2019 tarih, 2019/1634 E., 2019/9708 K.
