YARGITAY
4. Ceza Dairesi 2009/10651 E.N , 2011/12046 K.N.
İlgili Kavramlar
GEREKÇELİ KARARDA CUMHURİYET SAVCISININ ESAS HAKKINDAKİ GÖRÜŞÜ
ŞANTAJ
TEHDİT
UZLAŞMA
Özet
SANIĞIN ŞANTAJ EYLEMİNE İLİŞKİN LEHE OLAN YASA HÜKÜMLERİNİN BELİRLENMESİNDE; SUÇ TARİHİNDEN SONRA YÜRÜRLÜĞE GİREN 5237 SAYILI TCY'NİN 107. MADDESİNE 2. FIKRANIN 5377 SAYILI YASA İLE 08.07.2005 TARİHİNDE EKLENMESİ KARŞISINDA, "KATILANIN KENDİSİYLE BİRLİKTE OLMADIĞI TAKDİRDE HAKKINDA İFTİRA ATACAĞI VE BAŞKA ERKEKLERLE BİRLİKTE OLDUĞU DEDİKODUSUNU ÇIKARACAĞINI" SÖYLEYEREK TEHDİT EDEN SANIĞIN EYLEMİ, AYNI YASA'NIN 106/1-2. CÜMLESİNDE DÜZENLENEN SAİR BİR KÖTÜLÜK YAPACAĞINDAN BAHİSLE TEHDİT EYLEMİ KAPSAMINDA KALDIĞI VE SANIK LEHİNE SONUÇ DOĞURACAĞI, AYRICA 5560 SAYILI YASA İLE DEĞİŞİK 5271 SAYILI CMY'NİN 253 VE 254. MADDELERİ UYARINCA UZLAŞMAYA TABİ OLDUĞU VE UZLAŞTIRMA İŞLEMLERİ YAPILIP SONUCUNA GÖRE SANIĞIN HUKUKSAL DURUMUNUN BELİRLENMESİ GEREKTİĞİ GÖZETİLMELİDİR.
HÜKÜMLÜLÜK KARARLARININ GEREKÇESİNDE C.SAVCISININ DAVANIN ESASI HAKKINDAKİ GÖRÜŞÜNE YER VERİLMELİDİR.
İçtihat Metni
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık hakkında verilen hükümlülük kararlarının gerekçesinde C.Savcısının davanın esası hakkındaki görüşüne yer verilmeyerek CYY'nin 230/1-a maddesine uyulmaması,
2- Sanığın şantaj eylemine ilişkin, lehe olan yasa hükümlerinin belirlenmesinde; suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCY'nin 107. maddesine 2. fıkranın 5377 sayılı Yasa ile 08.07.2005 tarihinde eklenmesi karşısında, sanığın "katılanın kendisiyle birlikte olmadığı takdirde hakkında iftira atacağı ve başka erkeklerle birlikte olduğu dedikodusunu çıkaracağını" söyleyerek tehdit etmesi eyleminin, aynı Yasa'nın 106/1-2. cümlesinde düzenlenen sair bir kötülük yapacağından bahisle tehdit eylemi kapsamında kaldığı ve sanık lehine sonuç doğuracağının, ayrıca 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMY'nin 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşmaya tabi olduğunun ve uzlaştırma işlemleri yapılıp sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Kabule göre;
a) Sanığın, şantaj eylemi yönünden temel adli para cezasının 450 TL yerine 489 TL olarak uygulanmak suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
b) Sanık hakkında şantaj eyleminden hüküm kurulurken 765 ve 5237 sayılı Yasa hükümleri karma olarak uygulanarak 5252 sayılı Yasa'nın 9/3. maddesine aykırı davranılması,
c) Yasal olanak bulunmadığı halde, 765 sayılı TCY ile 5237 sayılı TCY'den kurulan hükümlerin toplanmasına karar verilmesi,
d) TCY'nin 53/1-c madde ve fıkrasında belirtilen hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ve 53/1-a,b,d,e bentlerindeki hak yoksunlukları bakımından, hükmedilen özgürlüğü bağlayıcı cezanın infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer C.Savcısı ile sanık Kadir'in temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden (HÜKÜMLERİN BOZULMASINA), yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 05.07.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
