ONLİNE ÖDEME YAPMAK İÇİN TIKLAYIN

Kendisine özgü şekil şartına sahip olan otomobillerin devrine ilişkin sözleşmelerde mirastan mal kaçırmaya yönelik muvazaanın varlığı halinde, görünürdeki satım sözleşmesi muvazaa nedeniyle, gizli işlem de şekle aykırılık nedeniyle geçersiz olur

Kendisine özgü şekil şartına sahip olan otomobillerin devrine ilişkin sözleşmelerde mirastan mal kaçırmaya yönelik muvazaanın varlığı halinde, görünürdeki satım sözleşmesi muvazaa nedeniyle, gizli işlem de şekle aykırılık nedeniyle geçersiz olur. Ancak Yargıtay, bu durumda bile muris muvazaasına dair içtihadın uygulanamaKendisine özgü şekil şartına sahip olan otomobillerin devrine ilişkin sözleşmelerde mirastan mal kaçırmaya yönelik muvazaanın varlığı halinde, görünürdeki satım sözleşmesi muvazaa nedeniyle, gizli işlem de şekle aykırılık nedeniyle geçersiz oluryacağı, buna karşılık TBK m. 19/1 uyarınca muvazaa hükümlerine başvurulmasının önünde engel olmadığı görüşündedir.

“Görüldüğü gibi trafikte kayıtlı araçlar, yapıları itibariyle taşınır mal da olsalar mülkiyetlerinin geçişi taşınır ve taşınmazlardan farklı olarak, özel ve kendine özgü bir düzenleme koşuluna bağlanmıştır. Bunun sonucu olarak, alıcı ancak satış senedinde belirtilen hukuki neden gereğince aracın mülkiyetini kazanabilecektir. O nedenle satış ise satış, bağış ise bağış gereğince gerçekleşebilecektir. Eğer bu konuda yanlar arasında bir danışıklık varsa, gerçekten bağış satış gibi gösterilmişse, gerçek iradeleri resmi senette birleşmemiş olması nedeniyle mülkiyette geçmeyecektir. Yanların gerçek iradeleri ile senede yansıyan iradeleri birleşmediğinden, geçerli hukuki bir sonuç ortaya çıkmış sayılmayacak delillerin imkân vermesi koşulu ile danışıklı bir işlemin varlığının kabul edilmesi gündeme gelecektir. Bu sonuçta işlemin iptaline neden olacağı her türlü duraksamadan uzaktır. Yukarıda yapılan açıklamalar ışığında, böyle bir uyuşmazlığın çözümüne, taşınmazlarla ilgili olan ve kendi alanı ile sınırlı bulunan 01.04.1974 tarih ve 1/2 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının uygulanması olanaklı değildir.” Yargıtay 1. HD. E. 2012/9957, K. 2012/12127. Yargıtay HGK. E. 2008/1-711, K. 2008/725, T. 03.12.2008, Yargıtay 1. HD. E. 2012/1481, K. 2012/6779, T. Yargıtay 1. HD. E. 2011/13807, K. 2012/1626,  Yargıtay HGK. E. 2012/3928, K. 2012/8344