Yargıtay 19 H.D., 20.9.1992, E. 1992/8658, K. 1992/4353, Özet; “Her ne kadar menfi tespit davalarındın bazı türlerinde, kural olarak ispat yükü davalı alacaklıya düşmekte ise de; bu kural mutlak olmayıp, bir senedin karşılıksız olduğunun iddia edilmesi suretiyle açılan menfi tespit davasında ispat külfeti davacı borçluya düşer. Yargıtay’ın yerleşmiş içtihatları ve ilmi görüşleri de bu doğrultudadır. Bu nedenle, ispat külfeti kendisine ait bulunan davacının bildirdiği deliller usulünce değerlendirilip, mevcut delilleri iddianın ispatına yeterli olmadığı takdirde delil listesinde ayrıca dayanılmış olan yemin delilden de yararlandırılmak suretiyle hâsıl olacak sonuca göre bir karar oluşturulması gerekir iken; bu hususta yanılgıya düşülerek ispat külfeti kendisine teveccüh etmeyen davalıya yemin teklifine hakkı olduğu bildirilerek davacıya yemin ettirilmesi doğru değildir.”
