Yargıtay 11. H.D., 23.11.1983, E. 1983/5113, K. 1983/5917, “Dava konusu bonoda tanzim ve vade tarihleri gösterilmiş ve vade sonundan itibaren %48 temerrüt faizi kabul edilmiş bulunmaktadır. TTK nın 587. (6102 TTK’nın 645), maddesi hükmünün genel anlamından çıkan manaya göre ana kural olarak görüldüğünde ve görüldüğünden bir süre sonra ödenmesi kararlaştırılan senetler dışında kalan kambiyo senetlerine derç’edilen faiz şartı geçersiz olup senedin aslını zedelemeksizin sadece bu şart yazılmamış sayılır. Gerçekten vadeli bir bono’da borçlunun (keşidecinin ödeme kabulü halinde hamil TTK nın 637/b. 2 göre vadeden itibaren işleyecek %30 faizi isteyebilir. Bu bent hükmünden vadeli bonoların söz konusu edildiği açıkça anlaşıldığı gibi, maddenin birinci bendindeki poliçenin kabul edilmemiş veya ödenmemiş olan bedelini ve eğer şart kılınmışsa işlemiş faizi şeklindeki hüküm ise TK nın 587. maddesindeki görüldüğünde veya görüldüğünden bir müddet sonra ödenmesi şart kılınan bonoya derç’edilmiş faiz şartının geçerli olacağına dair hükmün paraleli gereğidir. O halde vadeden itibaren % 30 faiz yerine bonoya derç’edilen %48 faiz şartına geçerlilik tanınması ve bu yüzde nispeti üzerinden senet bedelinden ayrı faiz karşılığına da ayrıca hükmedilmesi doğru olmadığından % 30 faiz oranını aşan faiz tutarının davacıya iadesine karar verilmesi hükmün bozulmasını gerektirmiştir.”
