Hâkim tarafından üzerine ispat yükü düşen tarafın yanlış tespit edilmesi ise bozmayı gerektirir.
Yargıtay 19.HD, 06.06.2013 T., 4750/10541
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasındaki cari hesaptan kaynaklanan alacağın tahsili amacıyla müvekkili tarafından Ankara 26. İcra Müdürlüğü'nün 2011/4260 E. sayılı dosyası ile 31.968,40 TL alacak için icra takibi yapıldığını, davalı tarafın borca ve yetkiye itiraz etmesi üzerine icra takibinin durduğunu, yapılan takiple davalı borçlunun temerrüde düştüğünü belirterek fazlaya ilişkin dava ve talep hakları saklı kalmak üzere 15.000,00 TL alacağın takip tarihi olan 24.03.2011 tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili 13/11/2012 tarihli dilekçesi ile dava değerini 16.968,40 TL artırarak 31.968,40 TL alacağın takip tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesi şeklinde davayı ıslah etmiştir.
Davalı vekili, davacı tarafın alacaklı olduğu hususunu ispat etmesi gerektiğini bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda toplanan delillere göre her iki tarafın ticari defterlerinin 2011 yılı itibarıyla davacının davalıya 18.031,60 TL borçlu olduğu hususunda birbirini teyit ettiği, sadece davacının 50.000,00 TL'lik ödemesinin davalı defterlerinde yer almadığı, davalı yanca 50.000,00 TL'lik ödemenin inkar edilmediği, ancak hangi ticari ilişkiye dayandığının tespit edilmediği itirazında bulunulduğu, başka bir ticari ilişkiye ilişkin ödeme yapıldığı iddiasının davalı tarafça ispat edilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulü ile 31.968,40 TL'nin, 31.968,00 TL'sine icra takip tarihi olan 04.04.2011 tarihinden itibaren, 0,40 TL'sine ıslah tarihi olan 13.11.2012 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece tarafların ticari defteri incelenerek hüküm kurulmuş ise de inceleme yetersiz olup, hüküm kurmaya ve Yargıtay denetimine elverişli değildir. Bu durumda tarafların ticari defter ve kayıtları birlikte incelenerek birbirini teyit eden miktar haricindeki kısım yönünden değerlendirme yapılarak ispat yükünün hangi tarafta olduğu tayin edilerek toplanan tüm delillere göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 06.06.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.