Bir işlemin geçerliliği için kanunen iki tarafın irade açıklamalarının yeterli görülmediği haller de yemine konu olamayacak vakıalar arasında sayılmıştır.
Yargıtay 10. HD., 30.06.2016 T., 2015/5592 E., 2016/10915 K
Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilâmında belirtildiği şekilde, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı ve davalı ... vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle; 6100 sayılı HMK’nın 226. maddesinde yer alan “Aşağıdaki hususlar yemine konu olamaz: a) Tarafların üzerinde serbestçe tasarruf edemeyeceği vakıalar, b) Bir işlemin geçerliliği için, kanunen iki tarafın irade açıklamalarının yeterli görülmediği haller…”düzenlemesi gözetilerek ve sosyal güvenlik hakkının Anayasa ile düzenlenmiş temel haklar niteliğinde bulunduğu dikkate alınmak suretiyle, kamu düzenine ilişkin bu tür uyuşmazlıklarda yemin delilinin bağlayıcı olmadığı, ancak bu delilin sonuca etkili bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı ...'dan alınmasına, 30.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.