Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, 28.03.2018 tarih, 2016/13788 Esas, 2018/4030 Karar tarihli karar, “…Davacı kadın tarafından açılan boşanma davası, münhasıran TMK’nun 162. maddesinde düzenlenen "hayata kast” ve "pek kötü davranış” sebebi ile ve TMK’nun 166/son maddesine dayalı olarak açılmıştır. Davacı kadının ayrıca TMK’nun 166/1-2. maddesi uyarınca,evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedenine dayalı bir davası bulunmamaktadır. Bu durumda mahkemece genel boşanma sebebine (TMK m. 166/1-2) dayalı olarak boşanmaya karar verilmesi mümkün değildir. Zira hakim tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır (HMK m. 26/l). Ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Yapılan yargılama ve toplanan delilllerden, davalı erkeğin eşine sürekli fiziksel şiddet uyguladığı, en son olayda da davacı kadını bıçak doğrultarak "Seni keserim” diye tehdit ettiği ve üzerine yürüyerek yumrukları ile darp ettiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, TMK’nun 162. maddesinde düzenlenen koşullar gerçekleşmiştir. O halde, pek kötü davranış sebebiyle boşanmaya karar verilmesi gerekirken, mahkemece TMK 166/2. maddesine göre boşanmaya karar verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir…”
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, 13.09.2018 tarih, 2016/22448 Esas, 2018/9215 Karar tarihli karar,”… 2- Mahkemece ......ya sebebiyet veren vakıalarda davalı-davacı kadının ağır kusurlu olduğu kabul edilerek her iki ...... davasının kabulü ile tarafların ......larına karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden davacı-davalı erkeğin eşine yönelik fiziksel şiddet eylemlerinin süreklilik arzettiği ve pek kötü davranış niteliğinde olduğu anlaşılmaktadır. Bu hale göre tarafların mahkemece belirlenen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışları da birlikte değerlendirildiğinde ......ya sebebiyet veren olaylarda davacı-davalı erkeğin ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekmektedir. Bu husus gözetilmeden, davalı-davacı kadının ağır kusurlu kabul edilmesi doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir…”
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, 19.06.2019 tarih, 2019/3272 Esas, 2019/7396 Karar tarihli karar, “…Davacı kadın, TMK'nun 162. maddesinde yer alan "Pek kötü muamele" ve "Onur kırıcı davranış" sebebine dayanarak boşanma davası açmış, dava reddedilmiştir. Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, davalı erkeğin eşine sürekli fiziksel şiddet uyguladığı anlaşılmaktadır. Davalının eşine yönelik bu eylemleri pek kötü muamele ve onur kırıcı davranış niteliğindedir. TMK'nun 162. maddesindeki boşanma sebebi oluşmuştur. TMK'nun 162. maddesi uyarınca davanın kabulü ile boşanmaya karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde reddi doğru bulunmamış bozmayı gerektirmiştir…”