Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, 04.10.2006 tarih, 2006/2-601 Esas, 2006/630 Karar sayılı kararı, “…Davalı Hatice T. vekili, davalının 3 ay 2 günlük hamile iken davacı ve ailesinin baskısı ve zorlamaları sonucu bebeği aldırmak zorunda kaldığını, davalının evliliğin kendisine yüklediği vazifeleri yerine getirdiğini, davacının içkisine, dayağına ve hakaretlerine katlandığını, davacının işten çıkar çıkmaz anne-babasının evine veya kahvehaneye gittiğini, davacının davalıya karşı şiddet uyguladığı ve onur kırıcı davranışlarda bulunduğunun dava dilekçesinde kabul edildiğini, davalının ortak haneyi bırakmayıp, bıraktırıldığını, davalının bayramlaşma bahanesi ile ailesinin yanına götürülüp, orada bırakıldığını, davacıya karşı hiçbir zaman yakışıksız söz ve davranışlarda bulunmayan, tam tersi her türlü özveri ve çabasına rağmen zorla çocuğu aldırtılan, bayram günü baba evine bırakılan, davalının manen ağır zarar gördüğünü ileri sürerek boşanma davasının reddine karar verilmesini, davalı lehine 250.000.000 TL. nafaka ve 10.000.000.000 TL. manevi tazminata hükmedilmesini cevaben bildirmiştir…”
